Isang Maalab na Pagbati!

"Ang hindi magmahal sa kanyang SALITA
mahigit sa hayop at malansang isda."
-Jose Rizal

Lunes, Agosto 27, 2012

PAALAM SEC JESSE

Paalam, Sec Jesse
 ni Grace Gonzales

Ilang araw nang masakit ang dibdib ko dahil kay Secretary Jesse Robredo. Kadarating ko mula sa M.A. class noong Sabado nang salubungin ako ng balitang nag-crash ang eroplano ni Sec Jesse. Sabi ng kapatid ko, "Ate, eroplano ni Robredo nag-crash!" agad kong naramdaman ang magkahalong kaba at kirot sa puso. Sabi ko agad, si Secratary Robredo?! Shet! Bakit siya pa? Anong nangyari?" Sabi ni kapatid ko,  "nawawala pa siya!" Medyo nakahinga ako nang maluwag. Sabi ko, "Andyan lang 'yun! Bukas nandyan na yun!" Kumapit ako sa pag-asang buhay si Secretary Robredo. Sa media, halos hindi binabaggit na wala na siya. Maingat ang lahat. Walang may gustong tumanggap na wala na si Sec Jesse. Ganun din ako, hanggang dulo hindi ako umiyak. Hindi ako humagulgol na tulad ng pag-iyak ko noon nang mawala si Dolphy. Hanggang sa pagkakataoang inaanunsyo ni Mar Roxas ang pagkakatagpo sa katawan ni Sec Jesse, ang sakit tanggapin.

Noon pa, mahal na mahal ko na si Sec Jesse. Hindi ko man siya personal na kilala, sa bahay, paborito namin siyang bahagi ng Gabinete ni Pnoy. Awang-awa nga kami sa kanya noong hindi siya ma-appoint appoint na Secretary ng DILG. Noon pa, gustong-gusto na namin siya. Kaya nga sabi namin, bakit siya pa, bakit hindi na lang si ____ o si ____ na mga taksil sa gobyerno ni Pnoy. Nagduda din kami na baka may foul play ang nangyari kay Sec Jesse, dahil nga sa delikadong trabaho niya.

Marami na tayong narinig na papuri sa kabutihan ng pagkatao at ng pamumuno ni Sec Jesse. Nakakalungkot lang na hindi napapansin ito ng mga tao noong nabubuhay pa siya. Noon, lagi lang siya sa isang tabi. Masyadong nanahimik ang kadakilaan niya. Hindi kasi siya mahilig umepal. Ngayon, natutuwa ako, na sa wakas, sa wakas...nabatid ng lahat ang mga dahilan kung bakit siya ang pinakagusto naming miyembro ng Gabinete ni Pnoy.

Walang kapantay si Sec Jesse. Sana sa pagkawala niya magkaroon tayo ng inspirasyon na tularan siya. Para kung tayo man ang mawala sa mundong ito, may maiwan tayong magandang alaala sa bayan. 

Patuloy kang mananahan sa aming mga puso, Sec Jesse. MAHAL NA MAHAL KA DIN NG MGA CAVITENO! 

DIOS MABALOS!!!!

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento