Hindi ko mapigilang magdiwang ngayon na halos patapos na, (bagama't ayokong magbilang ng sisiw hangga't 'di pa napipisa ang itlog) ang research paper ko sa bilingguwalismo. Isang taon itong pinaghandaan, isinulat, pinagpuyatan...ang hindi ko lang alam kung lahat ng iyon ay sasapat para makakuha ng mataas na grado. haha. Sana sa pagdating ang aming propesor na si Dr. Francisco na nasa Amerika ngayon para sa kanyang talk, ay maipasa ko na ang papel ko at nang makahinga na rin ako nang maluwag. Sana matapos ko na ang lahat ng pending requirements.
Nalaman ko na napakahirap pala ng papel ko. Akala ko noong una, ganoon lang kadali basta gusto mo ang paksa, iyon pala, sobrang hirap. Sa dami ng librong hawak ko sa pagsusulat, maniniwala ba kayong ang naisulat ko lang ay dalawang talata na hindi ko pa sigurado. Madalas, wala akong tiwala sa sarili ko. Natatakot ako kahit na alam kong tama naman o kaya ko namang ipagtanggol ang sinabi ko.
Sa pagsusuri ng datos naman ako gumugol ng sobra-sobrang oras, sobra pa yata sa 24 oras ang kailangan para lang sa isang maliit na parte ng isang sinasagutang suliranin. Bukod doon may mga oras na talaga namang dinadalaw ako ng mahiwagang KATAM, katamaran...lalo na kapag masakit na ang ulo ko, at wala pa akong maisip...haha.
Kaya naman sana pagbigyan ng aming propesor na dagdagan ko ng bahagi ang pananaliksik. Gusto kong lagyan ng Pasasalamat, bahagi kung saan ko sasabihin ang lahat ng pasasalamat sa lahat ng mga naging bahagi ng aking pagdurusa at saya sa kursong ito. Wow, parang thesis na ano? Haha.
Ayoko kasing ma-disappoint si Sir George. Ayokong sasabihin niya na may kulang, o may mali, hanggat maaari I want to exceed his expectations...pero parang imposible, hahaha. I'm keeping my fingers crossed, sana ma-polish ko na within this week. Ina (Mahal na Birhen ng Penafrancia) tulungan Niyo ako.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento